....στη σκιά της Στρογγούλας

Συνάντηση Ορειβατικών Συλλόγων Δυτικής Ελλάδος, ένας θεσμός που υπάρχει εδώ και σχεδόν 30 χρόνια. Κάποιοι τον σέβονται κάποιοι τον σνομπάρουν σαν "πανηγυράκι", ίσως και να έχουν δίκιο μιας και πολλές φορές έχει μεταλλαχθεί σε ένα ξέφρενο γλέντι μέχρι πρωίας και βουνό πουθενά!! Ο σύλλογός μας προσπάθησε να τους ικανοποιήσει όλους: για τους "σκληρούς" μια ανάβαση στη Στρογγούλα στα 2.112μ. και μια για τους "σοφτ" μια πεζοπορία μέσα στο πανέμορφο δάσος στους πρόποδες του βουνού. Άλλωστε σκοπός της συνάντησης μεταξύ άλλων είναι να γνωριστούμε μεταξύ μας και να περάσουμε καλά.

Η προγραμματισμένη εκδρομή του συλλόγου στα τέλη του Ιούνη μας φέρνει στα βουνά της περιοχής μας και πιο συγκεκριμένα στον επιβλητικό ορεινό όγκο των Τζουμέρκων. Ξεφεύγοντας λίγο από το θέμα θα ήθελα να παρενθέσω τα αποτελέσματα της αναζήτησης μου σχετικά με την ονομασία των Τζουμέρκων. Η ονομασία του βουνού για κάποιους είναι μια σύνθεση των λέξεων τζούμα (βουνό) και της ομηρικής λέξης έρκος δηλαδή προπύργιο. Πιο πιθανή όμως είναι η άποψη του Vasmer ότι προέρχεται από τη σλαβική λέξη για τον ελλέβορο.

Το Σάββατο κάποιοι από εμάς αψήφησαν τον βροχερό καιρό και περάσαν μια υπέροχη βραδιά στο καταφύγιο Πραμάντων. Φτάνοντας στο καταφύγιο η βροχή έπεφτε καταρρακτώδης στα κεφάλια μας οπότε χαλαρώσαμε λιγάκι περιμένοντας να  σταματήσουν οι ουρανοί και να ξεμυτίσουμε για μια βόλτα γύρω από το καταφύγιο. Επιστρέφοντας ανακαλύψαμε πως το ψήσιμο έχει αρχίσει με τα πρώτα σουβλάκια και λουκάνικα να είναι έτοιμα. Κατά τη διάρκεια της βραδιάς δύο άτομα προστέθηκαν στην παρέα μας από την Αθήνα (φίλοι που είχαμε γνωρίσει στον Όλυμπο και τυχαία βρεθήκαμε και πάλι μαζί) που είχαν έρθει με σκοπό να περπατήσουν στα Τζουμέρκα. Αφού φάγαμε και ήπιαμε ξαπλώσαμε ανανεώνοντας το ραντεβού μας για την επόμενη ημέρα.

Τζουμέρκα: μια περιπέτεια στα ελληνικά Ιμαλάια

Στρογγούλα μια από τις ψηλότερες και πιο απαιτητικές κορυφές των Τζουμέρκων. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να την κατακτήσει κανείς, εμείς επιλέξαμε να την ανεβούμε από το χωριό Άγναντα. Με το αμάξι κατευθυνόμαστε προς το εκκλησάκι της Ανάληψης πeρνώντας από τον συνοικισμό Κονάκια. Αφήνουμε το αμάξι σε μια στροφή του δρόμου και ακολουθούμε το σηματοδοτημένο (με κόκκινο) μονοπάτι για την Ανάληψη. Περπατάμε στο χωματόδρομο για περίπου 10 λεπτά και μόλις φτάσουμε σε αδιέξοδο ξεκινάει το μονοπάτι.