*Το κείμενο είναι αυτούσιο από το περιοδικό Εξώπολις του ΕΟΣ Θεσσαλονίκης τεύχος 11 σελ. 27-29 *
Συντροφεύουν με τον πιο διακριτικό τρόπο κάθε ορειβάτη και κατοικούν στα πιο απρόσιτα μέρη: σε δασωμένες χαράδρες ή επάνω σε βράχους, στα πιο απόκρημνα σημεία των βουνών. Πρόκειται για τους δεινότερους ορειβάτες των ελληνικών βουνών και δεν είναι άλλοι από τους ορεινούς εκπροσώπους της θαυμαστής ελληνικής χλωρίδας.
Η χλωρίδα της Ελλάδας, το σύνολο δηλαδή των διαφορετικών φυτών που απαντούν μέσα στα όρια της ελληνικής επικράτειας, είναι από τις πλουσιότερες στην Ευρώπη. Περιλαμβάνει γύρω στα 6300 φυτικά είδη και υποείδη και έρχεται δεύτερη μετά την Ισπανία που αριθμεί περίπου 8000 είδη, σειρά όμως που ανατρέπεται, αν αναλογιστεί κανείς ότι η έκταση της Ισπανίας είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από αυτή της Ελλάδας.
Ένα από τα πιο όμορφα αμφίβια που φιλοξενούνται στα ελληνικά δάση είναι η σαλαμάδρα (βροχαλίδα, βρονταλίδα, βροχαλόρα). Ανήκει στην οικογένεια των Ουρελιδών (Caudata). Στην Ελλάδα απαντάται το είδος Salamandra salamandra. Είναι σπάνιο είδος και έχει προτεραιότητα προστασίας πρωτεύουσα.
Το μήκος της φτάνει τα 25εκ., με τα θυληκά να έχουν μεγαλύτερο μέγεθος, κάνοντάς την ένα από τα μεγαλύτερα αμφίβια που ζουν στον ελλαδικό χώρο. Έχει γυαλιστερό μαύρο χρώμα με κίτρινες κηλίδες σκορπισμένες ακανόνιστα στο σώμα της. Συνήθως τις βλέπουμε μετά από βροχή ή σε μέρη όπου έχει υγρασία. Ζευγαρώνει νωρίς την άνοιξη και τα θυληκά μπορούν να αποθηκεύσουν το σπέρμα για αρκετούς μήνες. Γεννούν 20-40 προνύμφες, με σχηματισμένα άκρα, σε στάσιμα νερά.Tρέφεται αποκλειστικά με ασπόνδυλα (σκουλήκια, σαλιγκάρια, νύμφες εντόμων) και παίζει σπουδαίο ρόλο στο διακανονισμό της γεννητικότητας των βλαβερών εντόμων. Σε περίπτωση που απειληθεί εκκρίνει ένα τοξικό υγρό από τους αδένες που φέρει στο δέρμα της. Για τον άνθρωπο είναι γενικά ακίνδυνες, μπορούν όμως να προκαλέσουν ερεθισμό εάν έρθουν σε επαφή με τα μάτια ή κάποια πληγή.
http://www.herpetofauna.gr
Πολλές φορές καθώς περπατάμε στην ελληνική φύση βρίσκουμε πολλά φυτά τα οποία μπορούν να γεμίσουν ευχάριστα την κοιλιά μας. Ας δούμε κάποια από αυτά.
Αγριοφράουλες ή Χαμοκέρασα (Fragaria vesca)
Όπως υποδηλώνει και το όνομα είναι μια λεπτή (vesca), μικρή φράουλα. Έχει ακριβώς την ίδια εμφάνιση με την κηπευτική αλλά είναι πιο μικρή. Τη βρίσκουμε συνήθως σε ξέφωτα, πολλές φορές κάτω από φτέρες. Είναι πιο αρωματική και εύγευστη από την κηπευτική, μια πραγματική λιχουδιά που αξίζει να δοκιμάσετε!!!
Η αντιλόπη των ελληνικών βουνών
Το αγριόγιδο είναι ένα από τα πιο όμορφα ζώα που μπορεί να συναντήσει κανείς στα ελληνικά βουνά. Ίσως το γεγονός πως μπορεί να σκαρφαλώνει με μεγάλη ευκολία σε απόκρημνους γκρεμούς ή μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου να διασχίζει τεράστιες πλαγιές να το έχουν κάνει τόσο αγαπητό στους έλληνες ορειβάτες. Ίσως ενδόμυχα να ζηλεύουμε την ευκολία με την οποία κινείται στο βουνό και πιθανόν θα θέλαμε να του μοιάσουμε έστω και λίγο. Ας γνωρίσουμε λίγο καλύτερα το πανέμορφο αυτό ζωάκι.
Ένα από τα πιο όμορφα αμφίβια που μπορεί να συναντήσει κανείς στα βουνά της Ελλάδας είναι ο αλπικός τρίτωνας. Μοιάζει με μικρό δράκο, και έχει μήκος 8 - 12 εκ. Το χρώμα του είναι καστανογκρί με κοκκινωπή κοιλιά. Μπορούμε να τον βρούμε στην οροσειρά της Πίνδου και στον ορεινό όγκο της βόρειας
Πελοποννήσου, καθώς και σε μικρό τμήμα της Ροδόπης. Ζει σε υψόμετρα από 700 έως 2.400μ. συνήθως σε μόνιμους ή εποχικούς υγρότοπους, όπως σε μικρές λίμνες (όπως οι Δρακόλιμνες), ρυάκια με κρύο και διαυγές νερό που βρίσκονται σε δάση και δασικά ξέφωτα, σε αλπικά λιβάδια, ενίοτε σε πετρώδεις και άγονες περιοχές αλλά και σε ποτίστρες ζώων και πηγές.