Όλοι έχουμε ακούσει για τα βουνά της Βόρειας Πίνδου. Αρκετοί από εμάς έχουμε περπατήσει και έχουμε ανέβει στα βουνά της. Όμως μια ολοκληρωμένη διάσχιση από το Μέτσοβο έως τα χωριά της Κόνιτσας δεν είχαμε κάνει. Ο ΕΟΣ Άρτας για το 2019 αποφάσισε να την πραγματοποιήσει. Κατάφυτες πλαγιές, βαθιά και ορμητικά ρέματα και ποτάμια, δασωμένες χαράδρες, ψηλές κορυφές και αλπικές λίμνες: όλα αυτά θα τα συναντήσουμε στην τριήμερη διάσχιση.
Αναχώρηση λοιπόν από Άρτα στις 6:00 το πρωί και σε 2 ώρες είμαστε στην αφετηρία της διαδρομής μας, στην τεχνητή λίμνη Πηγών Αώου. Ανηφορίζουμε το μονοπάτι για το Μαυροβούνι μέσα στην πρωινή ησυχία του δάσους από ρόμπολα. Στο οροπέδιο θαυμάζουμε και φωτογραφίζουμε τα αστραποκαμένα δέντρα που στέκονται όρθια σαν στοιχειά βγαλμένα τα παραμύθια.
Όμορφη ανάβαση που σε λίγο βγάζει στην πρώτη κορυφή τη Φλέγκα στα 2.250μ. και έχει πανοραμική θέα σε όλες τις κορυφές του συγκροτήματος του Λύγκου, που σαν ανεστραμμένο πέταλο περικλείει τη Βάλια Κάλντα (τη Ζεστή Κοιλάδα στα βλάχικα). Οι δίδυμες λίμνες Φλέγκα είναι στα πόδια μας και από την άλλη μεριά η τεχνητή λίμνη Αώου σχηματίζοντας ένα όμορφο φωτογραφικό κάδρο.
Αφού επισκεφτούμε τις λίμνες Φλέγκα κατηφορίζουμε στο δασωμένο μονοπάτι που μας οδηγεί στον πυρήνα της Βάλια Κάλντα. Συνεχίζουμε την πορεία μας δίπλα στο ορμητικό Αρκουδόρεμα με τις όμορφες βάθρες του και κάποιοι δεν χάνουν την ευκαιρία για μια γρήγορη βουτιά στο "Πούντο". Μετά από αρκετή πορεία και ανεβοκατεβάσματα μέσα από το πυκνό δάσος της Βάλια Κάλντα φτάνουμε στην τοποθεσία Σμιξώματα και τερματίζουμε τη μέρα μας στο καταφύγιο της Βοβούσας.
Εδώ μας περιμένει ο φίλος Γιώργος με το φορτηγάκι που έχει τον κατασκηνωτικό εξοπλισμό. Στήνουμε τις σκηνές μας, φαγητό και γρήγορα για ύπνο γιατί την επόμενη μέρα έχουμε να διανύσουμε 35χμ.
Το πρωί παίρνουμε το δρόμο για το χωριό, φωτογραφίζουμε την τοξωτή γέφυρα που ενώνει τις δύο συνοικίες της Βοβούσας και ακολουθώντας ένα χωματόδρομο φτάνουμε στην αρχή του μονοπατιού που θα μας οδηγήσει στην άγνωστη Βάλια Στάθη. Το μονοπάτι κατηφορίζει απότομα μέσα σε πυκνό δάσος και χωρίς την καλή σηματοδότηση θα ήταν πολύ δύσκολο να βρούμε τη διαδρομή. Ένα μεγάλο μπράβο στον Αποστόλη Τσιμπανάκο που άνοιξε και σηματοδότησε το πανέμορφο αυτό μονοπάτι.
Μετά από πολλά ανεβοκατεβάσματα και περνώντας από αέρινα διάσελα φτάνουμε στο χωριό Δίστρατο. Μια μικρή στάση για ξεκούραση και συνεχίζουμε στο μονοπάτι για τη Σαμαρίνα. Το τοπίο παραμένει το ίδιο: δάσος με ρόμπολα που μας κρύβουν το ήλιο, όμως καθώς ανηφορίζουμε στα αριστερά μας απλώνεται η Βάλια Κίρνα (η Κοιλάδα του Διαβόλου) και ο Σμόλικας. Κατέβασμα στο ορμητικό Σαμαρινιώτικο ρέμα και η τελευταία ανηφόρα για σήμερα θα μας βγάλει στη Σαμαρίνα, ένα από τα ψηλότερα χωριά των Βαλκανίων.
Ο φίλος Γιώργος έχει φτάσει με τα υλικά κατασκήνωσης και μας περιμένει. Γρήγορα στήνουμε τις σκηνές μας στην αυλή της εμβληματικής εκκλησίας του χωριού, που έγινε γνωστή από το ρόμπολο που φύτρωσε στο ιερό του ναού. Φαγητό στην πλατεία του χωριού και παραδινόμαστε στην αγκαλιά του Μορφέα. Η αυριανή μέρα θα είναι δύσκολη. Ανάβαση στον Σμόλικα στα 2.637μ., το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας.
Την Κυριακή ξεκινάμε στις 7 το πρωί κΑΙ τα βήματά μας είναι πλέον πιο βαριά... Σε λίγο αφήνουμε το δάσος που στεφανώνει τη Σαμαρίνα και μπαίνουμε στην αλπική ζώνη του βουνού. Βλέπουμε από ψηλά τη Βάλια Κίρνα με τους δύο καταρράκτες της και ανεβαίνουμε, περπατώντας σε γυμνό τοπίο, στη Μόσια Ι. Πίσω μας στα βόρεια κατεβαίνει ο ξακουστός Βαθύλακος. Μία ομάδα αποφασίζει να ανέβει και στη Μόσια ΙΙ. Ξεπερνώντας ένα μικρό τεχνικό εμπόδιο σε μία ώρα είμαστε στην κορυφή της Μόσιας ΙΙ.
Κατηφορίζουμε στο διάσελο και ανεβαίνουμε στον κύριο όγκο της κορυφής του Σμόλικα και σε λίγο είμαστε στην κορυφή στα 2.637μ έχοντας απίστευτη θέα προς όλα τα σημεία του ορίζοντα. Στα βόρεια μας εκτείνεται ο Γράμμος ενώ νότια η Τύμφη και στα πόδια μας η μυθική Δρακόλιμνη. Ξεκουραζόμαστε στην κορυφή, βγάζουμε τις απαραίτητες φωτογραφίες και παίρνουμε τον κατήφορο για τη Δρακόλιμνη. Μικρή στάση στη λίμνη και μέσα από ένα πανέμορφο δάσος φτάνουμε στο χωριό Πάδες.
Εδώ τελειώνει και η τριήμερη διάσχισή μας. Θέλω να ευχαριστήσω τους συμμετέχοντες που με την άψογη συμπεριφορά τους έκαναν το έργο του αρχηγού εύκολη υπόθεση.
Ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στους φίλους ορειβάτες που ήρθαν από μακριά:
το Θανάση και το Νίκο από την Αθήνα,
τη Ρούλα, τη Γιάννα, το Διονύση και το Βασίλη από την Πάτρα,
το Γιώργο και το Λέοντα από την Κέρκυρα,
τη Κωνσταντία από τα Γιάννενα,
σε όλους τους Αρτινούς
και τέλος στο φίλο Γιώργο που οδήγησε το φορτηγάκι με τον κατασκηνωτικό εξοπλισμό.
Χρήστος Κούρτης,
αρχηγός εξόρμησης