Πρώτη ανάβαση για το 2015 όπως πάντα είναι η κοπή της πίτας. Φέτος επιλέξαμε τη Χελώνα για αυτή μας την εκδήλωση. Παρά το ταπεινό του ύψος είναι ένα από τα πιο όμορφα βουνά της περιοχής μας με πυκνό ελατόδασος μέχρι την κορυφή του. Παράλληλα με την κοπή της πίτας, αποφασίσαμε με έξοδα του συλλόγου, να σηματοδοτήσουμε το πανέμορφο αυτό μονοπάτι.

Φεύγουμε με πολύ καλό καιρό το πρωί από την Άρτα και κατά τις 8:30 ξεκινάμε το περπάτημα μας σε στροφή του δρόμου, περίπου 500μ. πριν το χωριό Γιαννιώτη, πάνω σε χωματόδρομο. Στο χωματόδρομο υπάρχουν αραιά κίτρινα σημάδια πάνω σε δέντρα. Περίπου μετά από 40 λεπτά φτάνουμε στη θέση Ιτιές όπου υπάρχει βρύση με νερό. Από εκεί συνεχίζουμε και πάλι στο χωματόδρομο για άλλο τόσο μέχρι που τα σημάδια μας δείχνουν να τον εγκαταλείψουμε και κινούμαστε πλέον σε μονοπάτι στο δάσος ακολουθώντας πάντα τα σημάδια.

Παρότι η μέρα είναι πολύ καλή και ζεστή το έδαφος είναι παγωμένο με αρκετά παγωμένα χιόνια που δυσκολεύουν όποιον έχει ακατάλληλα παπούτσια. Φτάνουμε σε μεγάλο λιβάδι το οποίο διασχίζουμε και από εκεί και μετά αρχίζει το τελευταίο στάδιο της ανάβασής μας. Μέσα από πυκνό δάσος φτάνουμε στην κορυφογραμμή από την οποία έχουμε πανοραμική θέα: Τζουμέρκα, Τύμφη, Νεμέρτσικα από τη μία μεριά, Λευκάδα και Κεφαλλονιά στο Ιόνιο, προς το νότο Παναιτωλικό, Παναχαϊκό και στο βάθος ο Ερύμανθος. Δίπλα μας τα όρη Βάλτου και λίγο πιο πίσω τα άγρια Άγραφα.

Αφού φτάσαμε όλοι στην κορυφή κόβουμε τις πεντανόστιμες βασιλόπιτές μας και παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής. Μέσα σε 6 ώρες έχουμε ολοκληρώσει την ανάβασή μας. Στο χωριό της Σκουληκαριάς μας περιμένει η παραδοσιακή φασολάδα για να ολοκληρώσουμε μια ακόμα μέρα γεμάτη εικόνες και συναισθήματα.

Συγχαρητήρια να δώσουμε και στους μικρούς μας φίλους τον Ορφέα, τη Μελίνα, τη Γωγώ, τον Ορέστη, τον Βασίλη, τον Οδυσσέα, την Κωνσταντίνα και την Τζωρτζίνα που χωρίς να κουραστούν και να παραπονεθούν ανέβηκαν στην κορυφή του βουνού.