Ένα από τα ομορφότερα και πιο επιβλητικά βουνά της περιοχής μας είναι η Κακαρδίτσα. Η αναχώρηση έγινε το Σάββατο το μεσημέρι με προορισμό το χωριό Ματσούκι. Η διαδρομή για το χωριό κουραστική αλλά με θέα που ανταμείβει. Ο καιρός δυστυχώς άσχημος με μια δυνατή βροχή την ώρα που φτάσαμε στο χωριό.

Ευτυχώς η ελληνική φιλοξενία θριάμβεψε και κοιμηθήκαμε μέσα στην εκκλησία. Εκμεταλευόμενοι το άνοιγμα του καιρού κάναμε μια βόλτα στο χωριό και θαυμάσαμε τη νεροτριβή και την πέτρινη γέφυρα. Η συνέχεια της βραδιάς ήταν βροχερή αλλά σύμφωνα με το δελτίο καιρού την Κυριακή θα είχαμε καλό καιρό.

pic1pic2pic5

pic6pic7pic8

Το πρωί που ξυπνήσαμε ο καιρός είχε αλλάξει τελείως και η μέρα φαινόταν πως θα είναι ηλιόλουστη. Λίγο μετά το χωριό αφήνουμε τα αυτοκίνητα και παίρνουμε τον χωματόδρομο που οδηγεί στις στάνες. Περνάμε κάποια ρέματα με σχετική ευκολία και συνεχίζουμε στο δρόμο ενώ κάνουν την εμφάνισή τους και τα πρώτα χιόνια. Μετά από 2 περίπου ώρες χωριζόμαστε σε δύο ομάδες από τις οποίες η μια θα πάει στην Κακαρδίτσα και η άλλη στην κορυφή ''1060''. Η πρώτη ομάδα εγκαταλείπουμε το δρόμο και κινούμαστε προς την κορυφή. Το χιόνι είναι ακόμα σκληρό όποτε δεν χρειάζεται να βάλουμε γκέτες και έχοντας σαν στόχο την κορυφή την προσεγγίζουμε από τη δεξιά πλευρά. Η ανάβαση κοπιαστική μιας και η ανηφόρα είναι απότομη και φτάνοντας προς την κορυφή ο αέρας δυναμώνει. Ο αέρας στην κορυφή δυνατός και απαγορευτικός για στάση οπότε κατεβαίνουμε λίγα μέτρα πιο κάτω για να θαυμάσουμε τη θέα. Μπροστά μας βλέπουμε σε πρώτο πλάνο τα Γιάννενα με το Μιτσικέλι να δεσπόζει από πάνω, την Γκαμήλα, τον Σμόλικα, τον Τόμαρο και λίγο πιο πίσω η Νεμέρτσικα ενώ λίγο πιο αριστερά βρίσκονται τα δικά μας Τζουμέρκα. Αφού ξαποστάσαμε αποφασίσαμε να κάνουμε μια μικρή παραλλαγή και κατεβήκαμε από μια πιο απότομη πλευρά. Το χιόνι είχε μαλακώσει αρκετά οπότε φορέσαμε τις γκέτες μας και αρχίσαμε την κατάβαση. Γρήγορα ανακαλύψαμε πως πιο άνετα θα κατεβαίναμε τσουλώντας οπότε η πλαγιά του βουνού έγινε μια απέραντη τσουλήθρα.

Σύντομα φτάνουμε στον άχαρο αγροτικό δρόμο και από εκεί συνεχίζουμε μέχρι το χωριό.

Μια από τις ομορφότερες διαδρομές είχε φτάσει στο τέλος της, μετά από 10 ώρες πορείας γεμάτοι εικόνες και εντυπώσεις αναχωρήσαμε και δώσαμε ραντεβού για την επόμενη εκρδομή μας στον Ερύμανθο.