Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για την αναρρίχηση και όχι μόνο στα Μετέωρα.
Του Άρη Θεοδωρόπουλου (1992)
Τα Μετέωρα, το «δάσος των βράχων» της Ελλάδας δεν είναι απλά «ένα ωραίο μέρος» που επισκεφτήκαμε ή αξίζει να επισκεφτούμε. Η ιδιοτυπία και η άγρια ομορφιά της βραχώδους κοιλάδας, στάθηκαν πάντοτε πηγή έμπνευσης και αφορμή περισυλλογής...Οι ερημίτες οι πρώτοι αναρριχητές αυτών των βράχων, αποζητούσαν το «απόλυτο», αιωρούμενοι μεταξύ ουρανού και γης, απομονωμένοι από τον συμβατικό μας κόσμο. Στις μέρες μας κάποιοι σύγχρονοι «ασκητές» των βράχων, οι αναρριχητές, εξακολουθούν να αναζητούν και να προεκτείνουν τα όρια των ανθρώπινων δυνατοτήτων σε εξωπραγματικές διαστάσεις. Αντικρίζοντας τον ουρανό μέσα από τα ακροδάκτυλά τους, προβάλουν τις αντιστάσεις τους σ’ έναν κόσμο συμβατικότητας...
Τα Μοναστήρια
Πάνω σ’ αυτούς τους μονολιθικούς πύργους, κάποιες διψασμένες ψυχές, εδώ κι εκατοντάδες χρόνια, αποζήτησαν τη «Νηφάλιο μέθη» την αγαθή επιδίωξη των αναχωρητών. Τα ασκηταριά και τα μοναστήρια, σκαρφαλωμένα στα πιο απίθανα σημεία των βράχων, απομένουν αδιάσειστες μαρτυρίες μιας εσωτερικής κινητήριας δύναμης «ακατανόητης» για την εποχή μας. Η παράδοση αναφέρει 24 μοναστήρια χτισμένα με κόπους αιώνων, πάνω στις κορυφές των Μετεώρων. Διασώζονται 5 μόνο, αξιόλογα τόσο για τις βυζαντινές τους τοιχογραφίες και τα πολύτιμα αρχαία κειμήλια, όσο και για τα καλαίσθητα χειρόγραφα βιβλία τους - ενδείξεις κάποιας σημαντικής και ίσως άδυτης βιβλιοθήκης. Παλιότερα η ανάβαση στα μοναστήρια γινόταν είτε με ξύλινη ανεμόσκαλα (100 και άνω σκαλοπατιών) είτε με το κλασικό σχισμένο δίχτυ (βριζόνι) που τραβούσαν οι μοναχοί τυλίγοντας το σε μια ξύλινη ανέμη. Στα 1921-25 ο τότε Μητροπολίτης Τρίκης και Σταγών, Πολύκαρπος διέταξε τη διάνοιξη πελεκητών σκαλοπατιών, πάνω στους βράχους των μοναστηριών, προφυλαγμένων με χτιστό πέτρινο τοιχίο. Από τότε η ανάβαση στα μοναστήρια απλουστεύτηκε, σύμφωνα με το «πνεύμα ευκολίας» της εποχής μας. Διαταράχτηκε όμως η ιδιαιτερότητα που έλκυε τους τολμηρούς αναχωρητές, η φυσική απομόνωση των βράχων. Ακολούθως, επήλθε και η σημερινή παρακμή των άλλοτε περίφημων μοναστηριών. Τα σημερινά μοναστήρια λαμβάνουν μουσειακό χαρακτήρα, ενώ διαθέτουν όλες τις σύγχρονες και παράταιρες για το μοναστικό βίο ανέσεις. Οι λιγοστοί μοναχοί απομένουν ίσως για να συντηρούν την απαραίτητη (για τους τουρίστες) γραφικότητα. Απ’ έξω δε από την πόρτα των μοναστηριών παρατάσσονται οι φορτωμένοι εικονίτσες και «φριγκιλίδια» πάγκοι των μικροπωλητών, οι οποίοι εμπορεύονται τη θρησκευτική φόρτιση των επισκεπτών. Παρ’ όλα αυτά μια επίσκεψη στα μοναστήρια - καλύτερα το χειμώνα δίχως το ετερόκλητο πλήθος - μας εξασφαλίζει ένα συγκινητικό ταξίδι - αναδρομή στο θαυμαστό παρελθόν των βράχων.
Η αναρρίχηση
Στη Γερμανία του 1958, συνέβη ένα περιστατικό που έμελλε να διαμορφώσει τη σημερινή φυσιογνωμία των Μετεώρων. Ένας καθηγητής της φυσικής και διάσημος αλπινιστής, ο Diertich Ηasse, διαβάζοντας την εφημερίδα του, σταματά τη ματιά του σε μια διαφήμιση καπνού με φωτογραφία των Μετεώρων, χωρίς στοιχεία. Εντυπωσιάζεται, ψάχνει και βρίσκει πως τα βράχια βρίσκονται στην Ελλάδα, ονομάζονται Μετέωρα και δεν έχει αναπτυχθεί καμιά μορφή ορειβασίας εκεί. Καταφέρνει τελικά να επισκεφτεί την Ελλάδα μόλις το ‘75 και να πραγματοποιήσει το όνειρό του: Να περπατήσει σ’ αυτή τη γη, ν’ αγγίξει αυτά τα βράχια! Από τις αρχές και την εκκλησία, χορηγείται άδεια αναρρίχησης για όλους τους βράχους εκτός αυτών που υπάρχουν κατοικημένα μοναστήρια. Ο Hasse σε συνεργασία με το φωτογράφο - ορειβάτη Heinz Lothaz Stutte και μια πλειάδα εξαιρετικών Γερμανών ορειβατών επισκέπτονται 2-3 φορές κάθε χρόνο Μετέωρα και πραγματοποιούν αναρριχήσεις και στις 80 απόκρημνες κορυφές τους. (Εκτός από τους 5 βράχους όπου υπάρχουν μοναστήρια σε λειτουργία). Πάνω σε κάθε κορυφή βρίσκεται κλεισμένο σε αδιάβροχη θήκη ένα μικρό τετράδιο. Κάθε σχοινοσυντροφιά που κατορθώνει να ανέβει, αφού περιγράψει τα στοιχεία της ανάβασής της, θα βρει οδηγίες για την πάντα επικίνδυνη κατάβαση. Σαν επιστέγασμα της συγκροτημένης οργάνωσης, ακολουθούν δύο εξαιρετικές εκδόσεις των Stutte και Hasse: i) Meteora a Landscape to de Experienced. Μιας γενικής φύσης έκδοση που καλύπτει απ’ όλες τις πλευρές το φαινόμενο των Μετεώρων ii) METEORA CLIMBING and HIKINKG/GUIDE INTERNATIONAL. Ένας πληρέστατος οδηγός αναρρίχησης και πεζοπορίας των Μετεώρων. Τα Μετέωρα είναι πια παγκόσμια γνωστά για τις ανεξάντλητες αναρριχητικές τους δυνατότητες και την άψογη οργανωτική υποδομή τους. Ορειβάτες απ’ όλο τον κόσμο τα επισκέπτονται με ιδιαίτερα μάλιστα ευνοϊκές επιπτώσεις στην τοπική οικονομία. (Κατά τη δεκαετία 1990 εκτιμούνται περίπου 10.000 διανυκτερεύσεις το χρόνο μόνο από τους αναρριχητές και τις οικογένειές τους).