Σάββατο μεσημέρι και η ομάδα μας ξεκινάει για την Βωβούσα με προορισμό την πανέμορφη Βάλια Κάλντα και το Αυγό. Κατευθυνόμαστε προς τα Γιάννενα, παίρνουμε την Εγνατία την οποία και εγκαταλείπουμε πριν από τη γέφυρα Μπαλντούμας στην έξοδο προς Ανατολικά Ζαγόρια. Εκεί αρχίζει και ο γεμάτος στροφές δρόμος που θα μας οδηγήσει στη Βωβούσα. Φτάνουμε στο καταφύγιο όπου κανονίζουμε τα του ύπνου και πάμε για μια βόλτα στο χωριό να θαυμάσουμε το πανέμορφο τοξωτό γεφύρι που στεφανώνει τον Αώο. Επιστρέφουμε στο καταφύγιο για φαγητό και ξεκούραση μιας και η αναχώρηση είναι στις 6 το πρωί.
Ξεκινάμε από τις βρύσες του χωριού και ανεβαίνουμε προς τα πάνω ακολουθώντας τη σήμανση που υπάρχει. Βγαίνουμε από το χωριό και περπατάμε πλέον σε χωματόδρομο τον οποίο αφήνουμε γρήγορα για να κινηθούμε σε μονοπάτι. Το τοπίο μας αφήνει άναυδους, από κάτω μας όλα σκεπασμένα με πυκνή ομίχλη, ενώ δίπλα μας οι χυμοί της άνοιξης ρέουν άφθονοι από τους πόρους της γης γεμίζοντας το βουνό με πανέμορφα αγριολούλουδα. Το μονοπάτι ιδιαίτερα ανηφορικό αλλά εμείς ανεβαίνουμε με ευκολία μιας και ο ήλιος δεν έχει αρχίσει να μας ζεσταίνει. Σιγά σιγά το τοπίο αλλάζει και τα λιβάδια δίνουν τη θέση τους σε τεράστιες οξιές και μαύρα πεύκα. Το πυκνό δάσος μας περιβάλλει και κάνει την ανάβασή μας ακόμα πιο ευχάριστη, κάπου κάπου τα δέντρα είναι πιο αραιά και δημιουργούνται ξέφωτα που μας δίνουν την ευκαιρία να θαυμάσουμε την θέα που απλώνεται στα πόδια μας ενώ ένας κούκος συνοδεύει το πέρασμά μας μέσα από το δάσος.
Καθώς το υψόμετρο αυξάνεται η βλάστηση αραιώνει και το τοπίο είναι πλέον αλπικό με μόνο λίγα διάσπαρτα πεύκα, ενώ το κελάρισμα των ρυακιών ακούγεται από παντού. Φτάνουμε σε ένα ξέφωτο με πετρώδες έδαφος και κάποια πεύκα και αφού κάνουμε μια στάση ξεκινάμε το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής. Σε λίγο διακρίνουμε την κορυφή (2.177μ) πάνω στην οποία υπάρχει εγκατελειμένο φυλάκιο πυροπροστασίας και κατευθυνόμαστε προς τα εκεί. Μετά από 4 περίπου ώρες πορείας φτάνουμε στην κορυφή. Η θέα μας κόβει την ανάσα μπροστά μας ο όγκος του Σμόλικα και της Τύμφης ενώ φαίνονται και οι πλαγιές της Βασιλίτσας, στο βάθος διακρίνονται η Νεμέρτσικα και ο Γράμμος. Από την άλλη μεριά βλέπουμε τα Τζουμέρκα και το Περιστέρι. Αφού τα μάτια μας χορτάσουν με εικόνες και θέα αρχίζουμε την κατάβαση προς το χωριό. Η μέρα είναι ζεστή με ένα ευχάριστο αεράκι να μας δροσίζει, κατεβαίνοντας με γρήγορο βήμα σταματάμε στα ρυάκια να γεμίσουμε τα παγούρια μας. Η πορεία μας συνεχίζεται με την ευχάριστη ανακάλυψη μιας φωλιάς με τρια αυγά κάτω στο έδαφος. Μετά τις απαραίτητες φωτογραφίες συνεχίζουμε το δρόμο μας και κατά τις 2:30 φτάνουμε στο χωριό.
Μια από τις πιο όμορφες διαδρομές που κάναμε τελευταία, μαζί με αυτή του Ερύμανθου. Όλες μας οι αισθήσεις χόρτασαν από την αναγέννηση της φύσης, γεμίσαμε εικόνες και εμπειρίες και ήρθαμε ακόμα πιο κοντά στη φύση.