Μία από τις πιο όμορφες διασχίσεις που μπορεί να πραγματοποιήσει κανείς στα Βαλκάνια είναι αυτή στην οροσειρά της Ρίλας. Αιωνόβια ατελείωτα δάση φυλλοβόλων και κωνοφόρων εκτείνονται στους πρόποδες ενώ στη συνέχεια βρισκόμαστε μια πανέμορφη αλπική ζώνη διάσπαρτη με λίμνες. Στο δρόμο μας θα βρούμε πολλούς πεζοπόρους και ορειβάτες, ιδιαίτερα στις γνωστές 7 λίμνες της Ρίλας, ενώ από εκεί και μετά το τοπίο πραγματικά ερημώνει.

Η πεζοπορία μας ξεκινάει από το Panichishte για να περπατήσουμε μέσα σε πανέμορφο δάσος. Μετά από μια μικρή στάση στο καταφύγιο της Skakavica συνεχίζουμε ολοταχώς για τις 7 λίμνες. Δυστυχώς η μέρα είναι συννεφιασμένη και δεν μας επιτρέπει να χαρούμε στο έπακρο το υπερθέαμα των λιμνών. Όμως κάποια μικρά ανοίγματα μας αφήνουν να θαυμάσουμε τις 7 λίμνες σε όλο τους το μεγαλείο. Περισσότερες πληροφορίες για το πως να φτάσετε από το Panichishte στις 7 λίμνες εδώ.

Εφτά λίμνες της ΡίλαΕφτά λίμνες της Ρίλα

Η σηματοδότηση των μονοπατιών άριστη και κατατοπιστικότατη ενώ όσο πλησιάζουμε στις 7 λίμνες τα πλήθη αυξάνονται. Σε κάποια σημεία είναι τόσος κόσμος, παρότι καθημερινή, και η φασαρία που σε εμποδίζει να χαρείς την ομορφιά του τοπίου. Και ως δια μαγείας φτάνοντας στην τελευταία λίμνη ο κόσμος εξεφανίζεται... εδώ τελειώνει το τουριστικό κομμάτι φαίνεται. Λίγοι είναι αυτοί που θέλουν να ανέβουν λίγο πιο ψηλά για να θαυμάσουν τις λίμνες σε όλη τους την έκταση. 

Εμείς συνεχίζουμε το περπάτημά μας και κατευθυνόμαστε προς το καταφύγιο Ivan Vazov όπου και θα κοιμηθούμε. Μιας και έχουμε αρκετό χρόνο μπροστά μας μέχρι τη δύση του ηλίου αποφασίζουμε να μεγαλώσουμε λίγο τη διαδρομή και να κινηθούμε για λίγο στην κορυφογραμμή και στη συνέχεια περιπλανηθούμε στα αλπικά λιβάδια της Ρίλας. Μας δίνετε έτσι η δυνατότητα να εκτιμήσουμε το μέγεθός της. 

Στα αλπικά λιβάδια της ΡίλαΠλησιάζοντας στο καταφύγιο Ivan VazovΗλιοβασίλεμα στο καταφύγιο Ivan Vazov

Κατευθυνόμαστε προς το καταφύγιο και αφού τακτοποιηθούμε από το πραγματικά ευγενέστατο προσωπικό του, πηγαίνουμε να θαυμάσουμε το ηλιοβασίλεμα όπως μας προτείνουν. Μετά από ένα θρεπτικό βραδινό ξεκουραζόμαστε και ξυπνάμε έτοιμοι για νέες περιπέτειες. 

Ξεκινάμε σχετικά αργά το πρωί και κινούμαστε προς το μονοπάτι που θα μας οδηγήσει στο πασίγνωστο μονοστήρι της Ρίλας. Το μονοπάτι κινείται σε εντυπωσιακά σημεία που μας δίνουν τη δυνατότητα να δούμε την σχετικά άγνωστη αυτή πλευρά του βουνού. Πάντως και εδώ οι παραδόσεις ακόμα κρατάνε και χαμηλότερα βλέπουμε στάνες γεμάτες με πρόβατα. 

Κινούμαστε σε όμορφη ράχη η οποία σύντομα αρχίζει και δασώνει. Αφού κάνουμε μια στάση για να γευτούμε φρούτα του δάσους που βρίσκουμε συνεχίζουμε να κατεβαίνουμε το σχετικά απότομο μονοπάτι. Σύντομα μπαίνουμε σε πυκνό δάσος και μας κάνουν εντύπωση οι πολλές προειδοποιητικές πινακίδες για χιονοστιβάδα που υπάρχουν. Τραβερσάρουμε μέσα στο δάσος και σύντομα προσεγγίζουμε στο πανέμορφο μοναστήρι της Ρίλας.

Το μοναστήρι της Ρίλα

Κουρασμένοι και ιδρωμένοι φτάνουμε στο μοναστήρι, γεμάτοι όμως ενέργεια από τις εικόνες που αντικρίσαμε. Είναι σίγουρα μια διάσχιση που αξίζει κάποιος να κάνει και του δίνει τη δυνατότητα να διασχίσει μία από τις πιο όμορφες οροσειρές των Βαλκανίων, αυτή της Ρίλας.